නිහඬව සිටියත් මෙලස මා
ඔබ නැති අඩුව නොදැනුනම නොවේ..
හඩන්නට,
කදුළු ගුලි කර
කියන්නට දහසක් දේ ඇතත්
හිතේ ඉඩ හසර මදි...
සයුරෙන් එහා ඔබ තනිවම...
කෙලෙසද මා ඔබ අමතන්නේ?
කෙලෙසද මා අකුරු ගලපන්නේ?
ඉතින් කියන්නට අවසර..
අම්මේ මම ඔබට සැමදා ණයගැතියි....!!
ජීවිතයට සංකල්පනාවක්
0 comments:
Post a Comment