දිනු ඔයාගේ බූට් එක හරිම රසයි 4

ඔන්න ඉතින් මම දැන් කතාව කියනවා.

දිනු ඔයාගේ බූට් එක හරිම රසයි 1

දිනු ඔයාගේ බූට් එක හරිම රසයි 2

දිනු ඔයාගේ බූට් එක හරිම රසයි 3  

මේවගෙන් පරණ ඒවා ටික කියවන්න...

ඔන්න දැන් දිනුල බෙල්ලන්විලට ආවා.ඒ උනාට අපි මීට් වෙන්න හිටියේ කළුතර.ඒ වෙනකොට මම කොළඹට ඇවිල්ල ටික කාලයයි.කොහොම හරි මට කළුතර එන්න කියල මම ගියා.ඔහොම යනකොට මට පානදුර හරියේදී කෝල් එකක් එනවා.

"අපි දැන් කළුතරින් එනවා.ඔය බෙල්ලන්විලට එන්න"

"මොකා?මම දැන් ඉන්නේ පානදුරේ.අපහු මම කොහොමද බෙල්ලන්විලට යන්නේ.ගොඩක් දුරයිනෙ.""ඒවා මම දන්නේ නැ.හම්බ වෙන්න ඔනිමනම් බෙල්ලන්විලට එන්න"

"හ්ම්ම්.ඔකේ මම එන්නම් එහෙනම්."
ඉතින් මම ආපහු පානදුරෙන් බැහැල දුවල ගිහිල්ල නැග්ග කොළඹ යන බස් එහෙක.ඔහොම යනකොට ආපහු මට කෝල් එකක් එනවා 

"සඳ,අපි දැන් කැලිඩෝ එකට යනවලු ඔයා එනවද?"

මට මේ ගැනී එක්ක මල දැන් හොදටම පැනල ඉන්නේ.ඇයි යකෝ බෙල්ලන්විල එන්න කියල ආපහු කියනවා කැලිඩෝ එන්න කියල.මොන කුනුහරපයක්ද.
"බෑ,මම කෙලින්ම බෙල්ලන්විලට යන්නම් ඔයාල එන්න."

"ඒ උනාට අපි ආපහු ගල්කිස්සේ බීච් එකටත් ගිහිල්ලු එන්නේ"
මේ මොන කෙලියක්ද මේ.කැලිඩෝ ගිහිල්ල ආපහු ගල්කිස්සේ බීච් යන්නේ මොන රෙද්දකටද.
"මොකා?එතකොට කීයටද බෙල්ලන්විල එන්නේ"

"දන්නේ නැ.අපි ගල්කිස්සේ ඉදන් දවල්ට කාලත් ඉවර වෙලා එන්නේ"
"හරි ඉතින් එන වෙලාවක් කියන්නකෝ"

"හවස 4 විතර වෙයි"
ඒ වෙනකොට වෙලාව, විශ්වාස කරපල්ලා උදේ 11යි ගානක්.මට මේකිගේ අම්මව මතක් උනේ නැ කිව්වොත් පට්ට පල් බොරු.

"හරි එන වෙලාවක එන්න මම බෙල්ලන්විල ඉන්නවා"

"අනේ ඒ උනාට ඔයා පව්නේ"

"තෝ ඔය කරන ටිකම ඇති මට මැරෙන්න"

ඔහොම කියන්න හිතුනා.ආදරෙන් ඇස් අන්ද වෙනවලුනෙ ඉතින් එහෙම දෙයක් කියාගන්න තරම් බැරි උනා.කොහොම හරි මම දෙහිවලට ඇවිල්ල හිටිය පැය දෙකක් විතර හිටගෙන 119 බස් නවත්තන තැන.පස්සේ ඉන්නම අමාරු තැන මම ගිහිල්ල බස් එකට නැගල බෙල්ලන්විල ආවා.ඇවිල්ල ඔහොමම තව පැය ගානක් හිටිය.4 වෙනකොට එනවා කියපු ගෑණි 5.30 වෙනකන් අවේ නැ.

මම ඒ වෙනකොට කී පාරක් කෝල් කරද කියල මම දන්නේ නැ.ෆෝන් එක උස්සල කට් කරනවා.එත් ඉතින් අර ආදරේද මොකද්ද එක නිසා ඉවසුව.පස්සේ 5.30 වෙනකොට ඇවිල්ල මට කෝල් කරා බුදු ගේ ගාවට එන්න කියල.මාත් ගියා.යනකොට ඉන්නවා මුළු සනුහරේම.මගේ අම්මෝ එහෙම ට්‍රිප් යනවා මම දැක්කමයි.පස්සේ එතන හිටපු කට්ටිය යන්න ගියා.ඉතුරු උනේ මමයි දිනුයි එයාගේ නංගියි විතරයි.නංගිට තේරුමක් නැ වටේ දුවනවා.පස්සේ මම අතින් අල්ල ගත්ත.මගේ දිහා පුදුම වෙලා බලල 

"ඔයාට පිස්සුද?"

"ඇයි"

"බුදු හාමුදුරුවෝ ඉන්න තැන් වල අතින් අල්ලන්න හොද නැ"

යකෝ මම එහෙම කතාවක් ඇහුවමයි.එහෙම කියල අත ගසල දුවගෙන ගියා අඩාගෙන එලියට.මට නිකන් පිස්සු වගේ.යකෝ එහෙම දේකට අඩන්න ඕනිද. O . o පස්සේ මේ ගැනි මට ෆොටෝ එකක් දුන්න ගෙනල්ල.එකේ හිටියේ එයා.මාත් ඉතින් එක අරගෙන බැග් එකේ දා ගන්න හැදුව.එතකොට මෙන්න කියපි 

"එපා එපා එහෙම ෆොටෝ ලග තියාගන්න හොද නැ"

"ඇයි ඒ"

"එහෙම තමා.ඕක මට දෙන්න"

"බෑ දෙන්නේ නැ"

"අනේ දෙන්න සඳ"

"බෑ දෙන්නෙම නැ"

"හරි දෙන්න නැත්තම් මම පාරට පැනල මැරෙනවා"

"මැරියන්"

මම එහෙම කිව්වේ නැ 

"පිස්සුද,එතකොට මට මොකෝ වෙන්නේ?"

"ඔයාට මොනවා උනහම මට මොකෝ"

ඔන්න ඔතන තමා මට දිනුව එපා උනේ.ඇයි යකෝ මම පන වගේ ආදරේ කරන කෙල්ල මට එහෙම මුනටම කිව්වා.පස්සේ මම එවලේම ආවා පන්සලෙන් එලියට.ඇවිල්ල ආපු 119 බස් එකේ කෙලින්ම ගෙදර ආවා.ඇවිල්ල කාමරේ දොර වහගෙන ඇඩුවා.බොරු නෙවෙයි.මේක කියවන ආදරේ කරපු අඩපු නැති කෙනෙක් පුලුවන්නම් කියපල්ලා කවදාවත් අඬල නැ කියල ආදරේ නිසා.පස්සේ මේ ගැනි මට ටෙක්ස්ට් එකක් එවනවා ඔයාට දෙයක් කියන්න තියෙනවා නුවර එන්න කියල.මමත් හා කියල යැව්වා.නුවර යන්න කලින් මට දෙයක් ගැන ආරංචි උනා එක ගැන හෙට කියන්නම්