(පින්තුරේ ලිෂාන් අයියගේ,මට කිඩෝ ටැග් කරපු එහෙකින් )
හ්ම්ම් මොනවා ලියන්නද කියල හිතාගන්න බෑ.විබහගේ ඉවර වෙලා බුකියට අපු ගමන් අහන්න ලැබුන ආරංචියනම් ගොඩක්ම අසුබයි.මොකද හැමෝම දන්නවා අපේ ඉලන්දාරියා ගැන.මම ලියන්න ඕනි නෑ.ඔව් දුකයි ගොඩාක් දුකයි.එත් මොනවා කරන්නද ජීවිතේ හැටි ඔහොම තමා.මම අදහන ආගම රෝමානු කතෝලික.මගේ ආගමේ කියන විදිහට "දුවිල්ලෙන් සැදුනු මිනිසා නැවත දුවිල්ලටම පත් වෙනවා"
මම දිලුම් අයියව දැක්කේ මුලින්ම අපේ සයිබර් උලෙලදී.එදා අපි කඹ අදින තැන හොර කරනකොට මාත් එක්ක හිනා වෙලා පහක් දාපන් මචන් කියපු අපේ ඉලන් අපි අතරේ නෑ.අවසාන වතාවට දිලුම් අයියගේ මුණ බලාගන්න මට හෙට මාතලේට එන්න විදිහක් නෑ.ඒ ගැන ගොඩාක් දුකයි.
ඉතින් දයාබර දිලුම් අයියේ(ඉලන්) ඔබට මොක් සුව ලැබේවා...!
0 comments:
Post a Comment